چرا باید صادرات بکنیم؟

یکی از دلایل اصلی توجه به صادرات، حفظ ارزش سرمایه موجود است. در شرایطی که ارزش ارزهای خارجی رو به افزایش است، فعالیت در حوزه صادرات نه تنها می‌تواند ارزش دارایی‌های ما را حفظ کند، بلکه فرصتی برای رشد و توسعه سرمایه نیز فراهم می‌آورد. بنابراین، تمرکز بر صادرات به معنای محافظت از سرمایه‌ای است که با زحمت به دست آمده. هر فردی که در حوزه صادرات سرمایه‌گذاری می‌کند، در واقع از ارزش سرمایه خود در برابر نوسانات ارزی محافظت می‌کند. به همین دلیل، اگر خود را کارآفرین می‌دانیم، اگر توانایی و هوش لازم را داریم، اگر دلبسته به پیشرفت کشورمان هستیم و قلبی برای ایران عزیزمان می‌تپد، کارآفرینی از طریق صادرات می‌تواند بهترین راه برای رسیدن به موفقیت در هر دو جهان باشد.

در دنیای کارآفرینی، هدف نباید فقط کسب سود و ثروت باشد. هدف اصلی، ایجاد ارزش و تأثیرگذاری مثبت بر خانواده، سازمان، جامعه، صنعت و حتی کل جهان است. کارآفرینی با تمرکز بر صادرات، فرصتی برای ایجاد این تأثیرگذاری مثبت را فراهم می‌کند. چراکه در هر نظام اقتصادی، آرامش، رفاه و امنیت اجتماعی از مهم‌ترین اصول هستند و ثروت تنها ابزاری برای دستیابی به این اهداف است. آنچه که یک جامعه را پایدار نگه می‌دارد، آرامش و رفاه است. امنیت اجتماعی است که جوامع را متمایز می‌کند. بنابراین، با ایجاد ثروت از طریق صادرات، می‌توانیم به بهبود شرایط کشور و افزایش امنیت اجتماعی کمک کنیم.

در اقتصاد نوین، کارآفرینی صادرات‌محور یکی از حرفه‌ای‌ترین و مؤثرترین رویکردها برای توسعه اقتصادی کشورها محسوب می‌شود. بسیاری از اقتصاددانان بر این باورند که صادرات می‌تواند الگوی مناسبی برای کارآفرینی باشد. با این حال، ما معتقدیم که کارآفرینی به روش صادرات، مفهومی فراتر از این است. این رویکرد به این معناست که باید در زنجیره تأمین کالا و خدمات به نحوی نقش‌آفرینی کنیم که خروجی آن، ورود ارز به کشور باشد. به زبان ساده‌تر، هر اقدامی که انجام می‌دهیم، چه تولید کالا باشد و چه ارائه خدمات، باید به ارزآوری یا ممانعت از خروج ارز منجر شود. این نوع کارآفرینی، با هدف ایجاد ارزش ملی، همسو با منافع کل کشور است. کارآفرینی صادرات محور به معنای نقش آفرینی در زنجیره تأمین کالا و خدمات با هدف ارزآوری است، به این صورت که اقدام ما یا به ارزآوری ختم می شود یا مانع خروج ارز خواهد شد.

یکی از راه‌های کلیدی برای ارزآوری یا جلوگیری از خروج ارز، مشارکت در زنجیره تأمین جهانی است. اما این مشارکت چگونه شکل می‌گیرد؟ شرکت‌های بزرگ بین‌المللی مانند بوئینگ چگونه با همکاری تولیدکنندگان مختلف از سراسر جهان محصولی با کیفیت جهانی تولید می‌کنند؟ برای توسعه این نوع همکاری، باید توانایی خود را در تعامل با شرکای تجاری و تأمین‌کنندگان افزایش دهیم و به تولید و عرضه کالا و خدمات با استانداردهای بین‌المللی بپردازیم. تولید باید به نحوی باشد که حتی اگر قصد صادرات هم نداریم، واردکنندگان نتوانند با محصولات مشابه به بازار داخلی ما راه پیدا کنند. این رویکرد، خود به نوعی ممانعت از خروج ارز محسوب می‌شود، حتی اگر تمرکز اولیه بر بازار داخلی باشد.